Kopiec Czerniakowski (Powstania Warszawskiego) ma wysokość ok. 120 m. Powstał w latach 1946-1950 z gruzów Warszawy. Spod ziemi wystają cegły i kamienie, a nawet spore fragmenty ścian domów. Inicjatorem usypania kopca był architekt Stanisław Gruszczyński. Chciał aby wzgórze stało się warszawskim panteonem, bo wraz z gruzem trafiły tu na pewno szczątki poległych w Powstaniu Warszawiaków. Od 2004 r. na Kopiec Powstania można wejść schodami. Są to najdłuższe schody w Warszawie - mają 400 stopni i 40 podestów. Prowadzą na szczyt Kopca Czerniakowskiego do wielkiego znaku Polski Walczącej. W dniu 3 października 2004 r. na Kopcu Czerniakowskim spotkali się kombatanci i harcerze, przedstawiciele władz miasta i dzielnicy Mokotów. Uroczystość zakończyła obchody 60. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Na kopiec przybyła sztafeta niosąca pochodnię z ogniem z Grobu Nieznanego Żołnierza, by na szczycie zapalić znicz i ognisko.
